δεν εχουμε μονο την τηλεοραση αλλα και τη φυση που μας αξιζει

Η ενημέρωση είναι μια πλάνη . Με μια επίσκεψη στη Πάρνηθα νομίζω πως συνάντησα τα συστατικά στοιχεία του δράματος όχι μόνο της Πάρνηθας αλλά και της ζωής μας . Από τη πρώτη στιγμή ήθελα να ανέβω και χτες το απόγευμα 03/07/2007 το έκανα μαζί με κάποιους φίλους . Την πορεία μας για το βουνό διέκοψε ένα περιπολικό στο ύψος του τελεφερίκ , ας πούμε λοιπόν εδώ ότι η αστυνομία σχηματικά είναι η Κεντρική Διοίκηση . Για το θεό τι είδους απαγόρευση-μηχανισμός είναι αυτός που αφήνει την πρόσβαση για το βουνό που «αιμορραγεί» ανοιχτή μέσα από ένα καζίνο . Στη χώρα μας οι απαγορεύσεις είναι συνήθως αναίτιες ,συνήθως προς όφελος των λίγων και ποτέ δεν αποτελούν κομμάτι ενός γενικότερου σχεδιασμού . Προσπεράσαμε λοιπόν γρήγορα το εμπόδιο όπως κάνουμε πάντα με τα πράγματα που μας ενοχλούν . Αναρωτιέμαι πολλές φορές ποια κοινωνία περισσότερο από τη δικιά μας νοιώθει το σύστημα που δημιουργεί το οργανωμένο κράτος όχι αρωγό αλλά κακό σπυρί στον κώλο της . Με αυτή τη σκέψη λοιπόν μπήκα στην υπερχλιδάτη καμπίνα , ώρα περίπου εξίμιση . Μια όμορφη κυρία ένας μεσόκοπος και ένας τύπος που μύριζε αλκοόλ αποτελούσαν το υπόλοιπο πλήρωμα , στο μυαλό μου τα πρόσωπα αυτά ήταν η άρρωστη κοινωνία μας . Τα βλέμματα τους θολά απ το πάθος , με απορία να μας κοιτάνε να σχολιάζουμε την καταστροφή και να τραβάμε φωτογραφίες και γενικά να έχουμε εξωστρεφή συμπεριφορά . Ο κόσμος αυτός και είναι πολλοί , πολύ περισσότεροι από «εμάς» μυρωδιά δε πήραν από ότι έγινε εκεί απάνω μέσα στο απέραντο νεκροταφείο συνεχίζουν να στήνουν το δικό τους πανηγύρι διασκεδάζοντας μέσα στο πιο εφιαλτικό σκηνικό , είχαν όμως και τις ενοχές τους τις είδα στα μάτια τους , το βλέπω συχνά μα για λίγο στα μάτια των γειτόνων των φίλων της οικογένειας των συναδέλφων και μετά τίποτα , έχω βαθιά την αίσθηση ότι η κοινωνία μας πληρώνει την ακόρεστη αδηφαγία , θαμπώσαμε , ξεφτιλιστήκαμε και τώρα έχουμε τη φύση που μας αξίζει .

Να ψηφίσουν και τα δέντρα!

""Η ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου ότι στις εκλογές του 1961 "ψήφισαν και τα δέντρα", αναβιώνει με τρόπο διαφορετικό: Αν και χωρίς δικαίωμα ψήφου, τα εκατομμύρια δέντρα που κάηκαν διεκδικούν τώρα την ιδιότητα του βασικού κριτηρίου για την επιλογή ψήφου. Άλλωστε, στον τρόπο με τον οποίο χάθηκαν αποτυπώνονται οι ευθύνες μιας κυβέρνησης και οι ανεπάρκειες ενός κράτους που πρέπει να βαθμολογούνται στις κάλπες.""

(τίτλος και κείμενο απο το εξώφυλλο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας 1 Ιουλίου 2007)